Zeventig dagen is ze weggeweest. Tien hele weken.
De hele bloody zomervakantie heb ik zonder haar gezeten. Ik heb haar gruwelijk gemist.
Jawel hoor. We hebben geappt en gefacetimed. Ze heeft me trouw elke week een kaartje gestuurd. Ze had een fraai kadopakket gemaakt, met elke week een verrassing.
Ze schreef prachtige verhalen over de reis.
Maar het was toch niet zoals anders.
Normaal gesproken maken we in de zomervakantie een tour langs de terrassen uit ons Dorp. We doen dan vergelijkend warenonderzoek. We kijken waar je de lekkerste entourage bij de koffie krijgt. Welke rosé het gunstigste effect heeft op ons. Waar de bittergarnituur het best is in prijs/kwaliteitverhouding.
We noteren alles in een van de vele mini-notitieboekjes en maken aan het einde van het seizoen de balans op.
We struinen de festivals af. We kijken mensen en drinken prosecco of rosé. En als we genoeg gedronken hebben gaan we nog dansen ook.
We gaan naar de Schoolcampus van de V & D. We kopen weer een setje nieuwe pennen, boeken en leuke gadgets.
Elke donderdagavond tijdens de zomermarkt zitten we op het terras, ons te vergapen aan de mensen. Of we zitten gewoon samen in de tuin TV te kijken en wat te pielen op onze mobieltjes.
Deze zomer niet. Deze zomer deed ik dat soort dingen met het ‘Help Lien de Zomer Door’-team. Het merendeel van dat team is er trouwens altijd wel bij hoor. Die hebben Moraal net zo hard gemist als ik. Alleen ik heb er iets hysterischer over gedaan.
Ondertussen, ergens tussen Canada en Mexico fietsten Moraal en Silencio.
Bikkels van het eerste uur zijn het. Helden van de bovenste plank. Avonturiers tot op het bot.
4.500 kilometer onderweg, op grotendeels onverharde paden. Met kiezels en modder. Bult op. Wind tegen. Achtervolgd door Chihuahua’s en geplaagd door pudding in de benen. Het was niet te doen eigenlijk. Maar ze hebben het tóch gedaan. Geweldig.
Felicitaties, respect en HULDE.
Keitrots ben ik.
De meet is in zicht.
We gaan ze even ontvangen met open armen, voordat de jetlag zijn intrede maakt.
Ze zijn terug. Gelukkig maar.
