Afgelopen donderdag heeft ons schooltje maar weer eens bewezen hoe een kort maar heftig weekje kan leiden tot een fantastisch spektakel.
Het was voor iedereen nieuw. Normaal gesproken werken we aan een voorstelling. Dit jaar ging het anders.
We organiseerden een heus festival; Festival Cultura.
Door enorme inzet van leerlingen en docenten zijn we meegevoerd naar allerlei landen.
Alles begon afgelopen maandag. Met niks.
Of ja… Er waren plannen en presentaties over de verschillende culturen uit de verschillende landen. Ik versliep me. En echt, dat gebeurt me nooit. Mijn presentatie schoot er een beetje bij in omdat ik in alle haast m’n laptop vergat. Jammer.
Ik had een prachtige spreekbeurt gemaakt over Italië. Over pizza’s en pasta’s. Vulkanen en mode en dikke dure auto’s.
Daarna maakte ik een bruggetje naar het design-glas.
Want dat zouden we gaan doen; glas pimpen. En het vervolgens op het festival verkopen.
De kinderen waren nog niet al te enthousiast. Maar toen er voorbeelden op tafel kwamen en ze allemaal een taakje hadden ging het beter.
We verfden en knutselden. We kochten bloemen en snoep en pakten alles leuk in.
We maakten bordjes met prijzen en werkten aan de marketing.
Ons marktkraampje was het allermooist. Tenminste… dat vonden we zelf.
Mooi om te zien hoe leerlingen op hun eigen wijze hun creativiteit uitten. Kinderen die zichzelf echt niet handig vonden, mochten ontwerpen maken op de computer. Of sfeerverhogende muziek opzetten in het handvaardigheidlokaal. ‘Juf, mag ik één hardcoreplaatje opzetten? Eéntje maar…’
Het werd nog heus gezellig. Een plaatje voor de kids, een plaatje voor de juf.
Om en om mocht iedereen kiezen.
Arbeidsvitaminen, zullen we maar zeggen.
Festival Cultura dus. Een beetje te vergelijken met Festival Mundial, maar dan heel mini.
Er was een tent en er waren marktkramen. Er was straattheater uit India met schoenenpoetsers, thee en henna-tattoos. Nieuw-Zeeland was vertegenwoordigd met een vette haka. Een haka is een ceremoniële dans, die onwijs veel kracht uitstraalt.
De juf Duits had een origineel jurkje aan en edelweiss om haar nek. Leerlingen maakten een tocht door Duitsland met behulp van een programma op de iPad.
Brazilië was luid en duidelijk aanwezig. Er werd met man en macht gemept op trommels, kliko’s, de stoeptegels. Percussie dus. En dat allemaal in de maat.
In de gymzaal was acrobatiek uit China te zien.
Er is een film gemaakt door Spielbergjes-in-spé. Een hele vette, stoere grime-stand uit Thailand. En er was een flashmob. Hongerige magen werden gevuld met lekkere exotische hapjes. Nasi met saté en kroepoek. Gehaktballetjes en loempiaatjes. Er was genoeg voor iedereen.
Ik bezocht ook de tentoonstelling met kunst van leerlingen. Zo mooi en ontroerend om verhalen achter deze werken te horen.
Het was een doodvermoeiende week. Een beetje rommelig ook. Iedereen heeft zijn uiterste best gedaan.
Ja hoor. Onze kids zijn tot heel erg veel in staat. Misschien wel meer dan ze zelf dachten. We zagen ze opbloeien. We zagen ze groeien en stralen.
En naast trotse leerlingen en trotse ouders, waren de docenten misschien wel het állertrotst.
En nu weer heel gauw terug naar het gewone leven.
Want dat is voor veel leerlingen óók heel fijn.
