De Enck had een benefietavond. Bandjes speelden belangeloos en de opbrengst gaat naar het theater. Ik was er zelf niet bij, maar ik wist dat er nog een leuk nieuwtje in de pijplijn zat. Ik mocht er met niemand over praten. Dat deed ik natuurlijk ook niet. Maar ik had wel de lokale verslaggeefster van het Eindhovens Dagblad ingefluisterd dat er iets moois zou gaan gebeuren. Niet dat het over de Enck ging hoor. En ook niet over Sint. Want geheim is geheim. Ook als je de leukste verslaggeefster van het durp bent.

Sinterklaas zou komen. Of nou ja, dat zou wat vroeg zijn natuurlijk. Maar hij had ook een kado voor de Enck. Een geweldig, fantastisch kado. De Voorzitter van Stichting Sint Nicolaas Oirschot had hem aan de lijn. Een live-verbinding met Spanje. De zaal wachtte in spanning af. Telefoonverbindingen met Sint zorgen doorgaans niet voor veel goeds. Ik had hem destijds gebeld dat de Enck in zwaar weer was. Gelukkig liep het goed af is Sint gewoon welkom in het werkpaleis. Soms belt hij dat er wat mis is. Het boek is kwijt of Amerigo is aan de diarree. Soms stormt het op zee of zijn de pepernoten aangebrand en is het allemaal maar de vraag of alles goed komt. Maar vanavond was het telefoontje positief.

Sint beloofde een tiende voorstelling in het werkpaleis van de Enck. Dat is goed nieuws. Goed nieuws voor de Enck want die krijgen de opbrengst. Goed nieuws voor de mensen die per ongeluk nog geen kaartjes hadden. Ja mensen, dit is je kans! Goed nieuws voor Sint en zijn pieten en Meneer Gerard en Kornuiten en iedereen die dol is op Sint. Goed nieuws ook voor mezelf.

Tien keer in het werkpaleis. Tien keer een zaal vol verwachting kloppende harten. Tien keer de kriebels. Tien keer het dak er af.

Nog 81 nachtjes.
Ik kan niet wachten.