Vorige week kregen we een nieuw klassenboek.
De laatste jaren doen de meeste mentoren ernstig hun best om daar wat leuks van te maken.
Natuurlijk (democratisch en vriendelijk als wij zijn) vragen we altijd aan de klas wat ze er graag op willen hebben. Meestal komt er geen reactie, en kunnen Co en ik (wij zijn samen mentor van onze klas) lekker onze gang gaan.
We zijn allebei verliefd op Ruben Block en we veranderen het klassenboek in een soort Bijbel. Net als vroeger met onze agenda’s. Plaatjes plakken van lekkere mannen. En daar hartjes bij tekenen. Wegdromen hoe ons getrouwde leven met Brad Pitt (ik) of Bruce Springsteen (zij) eruit zou zien. Hoe mooi onze kinderen zouden zijn. Hoe hij alles voor ons zou kopen wat we zouden willen. Hoe wij zouden pronken met HEM aan onze zijde…
Afgelopen vrijdag lieten we het concept aan de klas zien. Een gouden papiertje, met daarop een afbeelding van Klassenboek-God Ruben.
Iedereen vond het niks. Dat zijn we ondertussen wel gewend. Kinderen van 14 vinden Ruben Block een ‘ouwe hippie’ of ‘een zwerver’.
Dat wij hem een Opperste Schoonheid vinden, snappen ze niet. ‘Maar ja, wij zijn ook niet van 1975’, zei een leerling een paar jaar geleden. Haha.
We gaven ze de kans om die dag vóór 13.00 uur met een alternatief te komen.
We hadden goede hoop, want normaal gesproken komt er toch niks.
Dit jaar wel. In de pauze van 11.00 uur werden we bruut ons lokaal ingeduwd. De deur moest dicht, want niemand mocht het horen. En zéker de jongens niet.
Drie meiden hadden een plan. Wij vreesden met grote vreze.
Ruben Block mocht op ons klassenboek blijven (pfjoew, gelukkig). Maar…. Dan moesten Justin Bieber, Austin Mahone en Mainstreet er ook op.
Daar konden Co en ik wel mee leven. We maakten een deal.
Zo gezegd, zo gedaan.
Afgelopen weekend ben ik gaan knutselen. Niet m’n allergrootste hobby, maar koppen van ‘knappe jongens’ uitknippen en opplakken lukt nog net. Een gouden wikkel, zes mooiboys en de Opperste Schoonheid erop.
Het resultaat is prachtig. Maar écht!
De jongens uit de klas waren hoogst verontwaardigd.
Waarom!? Waarom moest uitgerekend Justin Bieber op ‘ons’ klassenboek?
Het was belachelijk. Kinderachtig. En ‘naai’.
De jongens waren op z’n zachtst gezegd ‘not amused’. De klassenboekhouder gooide de handdoek in de ring. Hij ging dus écht niet rondlopen met Ruben onder z’n arm. Nog in geen 25 jaar. No fucking way.
Een paar dagen werd er gemopperd. En toen ebde de boosheid van de jongens langzaam weer weg. De meiden zijn vanaf maandag klassenboekhouder. Die vinden het niet erg om met Justin Bieber rond te lopen. Ze nemen Ruben Block op de koop toe. Voor wat, hoort wat.
Dat was de deal.
Maar vanmiddag laaide alle ellende weer op.
Toevallig ging de ‘Nieuwsbegrip’ van deze week over Justin Bieber. (‘Nieuwsbegrip’ is een methode om begrijpend lezen te combineren met het nieuws van deze week)
De jongens vonden het al niks. Justin Bieber! Duh…
De titel van de tekst was: ‘Het gaat mis met Justin Bieber’.
Er hoorde ook een filmpje bij. Telkens wanneer de meiden in katzwijm vielen, hoonden de jongens. Plaatsvervangende schaamte hadden ze. De diepe zuchten, aaargh’s en oooh’s waren niet van de lucht. ‘Tjongejonge, wat een zieligerd’.
De discussie was heftig. Er waren zoveel mensen die straat-racen. Of rijden onder invloed. Of drugs gebruiken. En die hoeven ook allemaal het land niet uit. De meiden hadden eerder begrip voor meneertje Bieber, en meelij, dan dat ze hem veroordeelden. Hij was gewoon slachtoffer van zijn roem en rijkdom. Bovendien zou hij gemakkelijk af kunnen kicken. Hij zou met al z’n geld een goede psycholoog (of twee) kunnen inhuren. Dan was het probleem in één keer opgelost.
De jongens begonnen weer te mopperen. Hoe wij het in ons botte hoofd haalden om een crimineel op het klassenboek te zetten. Een crimineel! En een drugsgebruiker! Slecht waren we.
In- en inslecht.
‘Maar hij is wel verrekkes mooi, juf! En hij is al weer vrij.’
De meiden waren overtuigd. ‘Zo erg zal het dus allemaal niet zijn’.
Het zijn nog nét geen Beliebers, die meiden uit de klas.
Tenminste… dat zéggen ze.
Maar ik weet wel beter.
