Ik heb ze. En ik ga ze opbiechten.  Met het schaamrood op de kaken.

Als ik voor de spiegel sta, oefen ik wel eens mijn fotogezicht. Als ik dat op een bepaalde manier doe dan verdwijnt mijn onderkin en ziet het er allemaal best leuk uit.
Ooit las ik een artikel, waarin modellen uitlegden hoe het werkt. Gewoon een leuke glimlach opzetten als er een camera in de buurt is. Of je mond lichtjes tuiten en daarbij je kin een beetje naar voren  duwen. Tegelijkertijd moet je de achterkant van je tong tegen je gehemelte houden. Moet je eens proberen. Als je dat subtiel doet komt het nog best leuk over, ook.
Al een paar jaar doe ik dat dus als er een camera in de buurt is. Maar die poses houd ik nooit zo lang vol. Dus het gebeurt regelmatig dat ik op de gevoelige plaat word vastgelegd. Zonder dat ik mij daarvan bewust ben. En dus zónder daarbij de tips van de modellen in acht te nemen. En dat is érg, mensen. Echt!
Dan zie je jezelf terug in een fotoalbum op het 25-jarig huwelijksfeest van iemand. En dat boek is op z’n minst de hele familie en vriendenkring  al rond geweest. Of je komt jezelf gewoon glashard tegen op Facebook. En dan zie je dat 44 mensen die foto ‘geliked’ hebben. Au.

En verder doe ik aan ‘plassen onder de douche’.
Niet echt een genoegen natuurlijk. Maar wél heimelijk.
Volgens veel mensen Kan. Dat. Echt. Niet.  Het is vies. Het hóórt niet. Er ontstaan kalkafzettingen en urinesteen in de douche die je er moeilijk nog vanaf krijgt. Bovendien moeten er mensen ná jou in de douche. En die gaan dan op jouw pies staan. Ofzo. Nou ja… dat dénken ze. Want die pies is natuurlijk allang door het putje.

Ik denk dat het allemaal wel mee valt. De douche wordt iedere week keurig gepoetst dus met die kalkaanslag en urinesteen zal het wel meevallen. Bovendien bespaart het water en pleepapier en is het dus goed voor het milieu. En als ik weet dat er iemand komt douchen ga ik heus wel op de plee zitten.
Er zijn mensen die hun pies opdrinken. Er is onderzoek naar gedaan. Het zou slijmvliesontsteking genezen, kanker bestrijden en het ouderdomsproces afremmen.
Anyway. Ik doe het. Nou, niet die pies opdrinken. Maar plassen onder de douche. En als we het dan tóch over  toiletzaken hebben:  Mijn WC-rol hangt altijd met de rol naar binnen. Dus met de strook tegen de muur. Dat is iets dwangneurotisch. Daar kan ik niks aan doen.

Ik hou, oprecht, van Dolly Parton.
Sowieso hou ik van (bijna) alle stromingen binnen country. Ik zou countryzangeres willen zijn. Dan zou ik, net als Dolly, een strak wit jurkje aantrekken. Ik zou m’n lijf in een korset wurmen, tot m’n borsten er bijna uitvielen. En dan zou ik alle County-  & Westernweekenden in het hele land afstruinen.  Alle cowboys met vossenstaarten aan hun hoed zouden een poster van mij boven hun bed hangen.

Ik hou van cowboyhoeden en cowboylaarzen. Liefst een tikje ordinair.  Ik zou zó mee willen doen met de countrylinedance-club hier in het dorp. Maar dat doe ik niet he? Want dat is natuurlijk Not Done. Als ‘Thank God i’m a countryboy’ ingezet wordt, dan moet ik me écht inhouden niet héél gek te gaan doen.  Maar soms, als er alcohol in zit, dan laat ik me gaan. En daar krijg ik áltijd spijt van.

Moraal weet ervan. We blèren ons suf. Wij gaan wel eens rondjes rijden in de auto. Dan zetten we Dolly op. En dan zingen we héél hard. Tot we schor zijn. We kunnen allebei niet zingen, dus het hóórt er niet uit. Maar het is zo geweldig fijn.

En daarna gaan we bitterballen eten in het café.