Mijn sanseveriaaaaaa staat voor het raam…
Statistieken. Nu al. En het is nog niet eens écht carnaval. Maar wel de day before. Er kwamen veel, HEEL VEEL carnavalsfoto’s voorbij. Van grote mensen en van kinderen.
Veel scholen vierden carnaval, inclusief een heuse optocht.
Ik zal me beperken tot de kleintjes, anders is er geen beginnen aan.

Het begon al in alle vroegte.

Een prachtig mooi ‘Meisje van Verkade’. Echt. Hoe verzin je het. Inclusief gouden trommeltje.
Toen kwam er een foto met twee kinderen. Er waren ballonnetjes in gefotoshopt. Het meisje zei: ‘Ik wil niet op Facebook!’. Een klein jongetje bedreigde haar met een geweer en zei: ‘Denk aan de statistieken van Lien’.

Nou. Dan veeg mij maar op. Ik moest erg lachen. Hardop.

Toen volgde er een reeks foto’s met kinderen die even poseerden alvorens ze zich in het feestgedruis stortten.

2 meiden in glitterjurken, 1 jochie in een Navy Seals pak, ik zag nog wat ondefinieerbaars (7 foto’s), 12 foto’s van kinderen in een optocht (waarvan 1 award-winning kind), 2 Spidermannen, Josje van K3, een zustertje, Billy the Kid, een punker (Ooooh dat was ik vroeger ook!!), een banaan, roodkapje, en nog iets cultureel verantwoords: De Schreeuw (jaja, van Edvard Munch). Tenminste… ik denk dat het dat voorstelde.

Een Judeska (van de kip), en drie zonnekinderen.

1 kind was niet in carnavalstenue, maar had wel een Sneeuwwitje-pop gekregen. Ze vierde het feit dat ze uit de luiers was. Enig.

En natuurlijk; het mooiste meisje van de klas. Met een bokaal. Award-winning dus. En ja, hoe kan het ook anders… familie van mij.
Mooie kinderen dus. Zo onschuldig. Zo braaf. Zo schattig.

Benieuwd hoe dat over een jaar of 10 is…

Tot zover de statistieken voor carnaval.
Veel plezier allemaal, de komende dagen.

Enneh… dekkerniksvanheur he?