‘Jij bent niet de Mol’. Dat stond in het mailtje wat ik kreeg ter voorbereiding op het personeelsuitje.
Ik kijk altijd naar ‘Wie is de Mol?’ Maar ik raad nooit wie de Mol is. Ik ben te goed van vertrouwen. Ik ben niet geschikt voor dat programma. Maar ik vind het wel erg leuk.
Vrijdagmiddag 14.00 uur. We kregen een uitleg. Levend ‘Wie is de Mol?’ wijkt iets af van het tv-programma.
Kort samengevat: Probeer met je groepje zoveel mogelijk geld te verdienen door het goed uitvoeren van opdrachten. Maar… er is dus een Mol in je groepje. Die Mol gaat er voor zorgen dan er geen geld verdiend wordt. Of in ieder geval minder dan mogelijk is. De Mol moet zorgen dat niemand van het groepje erachter komt dat hij/zij de Mol is. Er zijn dus twee prijzen te vergeven: Het beste groepje en de beste Mol.
‘Vertrouw alleen jezelf’. Dat was de boodschap.
Ik zat in een leuk groepje. Juf Nederlands, Juf Geschiedenis, Juf Aardrijkskunde en de handvaardigheidsleraar annex muziekleraar. Allemaal niet te vertrouwen. Een van hen was de Mol. Maar wie??
De tablets met opdrachten werden uitgedeeld. We kregen een rugzakje met opdrachten en water. We gingen meteen fanatiek aan de slag. Puzzelen, googlen, heel diep nadenken, flink doorlopen, en ondertussen nog proberen te achterhalen wie de Mol was. Oh. En er moest een creatieve groepsfoto gemaakt worden.
Best moeilijk. Als een dolle proberen zoveel mogelijk geld te verdienen. En ondertussen opletten of er iemand saboteert.
Iedereen deed wel stomme dingen of nutteloze voorstellen. Maar achteraf bleek dat dat gewoon natuurlijk gedrag van mensen is.
Ik deed dingen ook echt per ongeluk verkeerd. Ik holde de verkeerde kant op (want nee, ik heb geen goed oriëntatievermogen). Ik herkende serieus de groene S van Spotify niet (en ik ben nog wel ‘premium member’). Ik wilde nog even naar de kelder van de Piazza omdat ik dacht daar een antwoord te vinden maar ik had niet gehoord dat Juf Nederlands daar al geweest was (want nee, ik hoor niet goed).
Kennelijk was ik dus verdacht zonder dat ik dat bedoelde. Ik observeerde en stelde belangrijke vragen aan het groepje. Ik wist het écht niet.
Ik besloot een pact te vormen met Juf Nederlands. Ze maakte haar Mol bij mij bekend. We verdachten allebei Juf Geschiedenis. Maar de handvaardigheidsleraar zou het ook zomaar kunnen zijn. En was Juf Aardrijkskunde wel te vertrouwen?? Zij bediende de tablet en wij vergaten haar heus wel eens te controleren.
Na twee uur zwoegen in de brandende zon was het tijd. We hadden niet alle opdrachten afgekregen. De Mol zou blij zijn.
En toen moesten we in een kringetje gaan staan. Op hetzelfde moment moesten we onze Mol aanwijzen.
Er werd geteld. Een…twee… DRIE! Mijn vinger, en die van Juf Nederlands wezen direct daar die van Juf Geschiedenis. Maar de vinger van de handvaardigheidsleraar was op mij gericht! Hoe kon dat nou?? In mijn optiek had ik niet gesaboteerd en zelfs erg mijn best gedaan om zoveel mogelijk geld te verdienen. Ik. Met al mijn goede bedoelingen.
Nou. En toen moest ik het personeelsfeest vroegtijdig verlaten. Ik had een bruiloft.
In de trein hoorde ik dat ons groepje de derde plaats had.
Leerjaarleider S1 was de beste Mol.
Het team van mijn Co had gewonnen. Gek he? Dat was de hele organisatie.
Doorgestoken kaart? Sabotage? Of gewoon goede skills? We zullen het nooit weten.
Want niemand is te vertrouwen.
En niets is wat het lijkt.