We zouden het rustig aan doen met oud en nieuw. Geen gekke dingen.
Tuinkabouter, Rendier, Moraal, Silencio en ik. Lekkere hapjes, oliebollen en appelbeignets, wijn, spelletjes en karaoke.
Dat was het idee.
we worden oud
We zouden het rustig aan doen met oud en nieuw. Geen gekke dingen.
Tuinkabouter, Rendier, Moraal, Silencio en ik. Lekkere hapjes, oliebollen en appelbeignets, wijn, spelletjes en karaoke.
Dat was het idee.
Goed. Ik had er drie; kerstdiners.
Op Kerstavond zat ik bij Rendier en Tuinkabouter, samen met Moraal en Silencio. We aten ‘Flammkuchen’ met room en ui en spek. Simpel hoor, volgens Rendier. Stelt echt niks voor. Maar LEKKER. Mijn hemel.
Vrijdag, de laatste schooldag voor de kerstvakantie, was het kerstontbijt.
Twee uurtjes met de klas. In ons geval 10 leerlingen. Moest te doen zijn. We hadden er zin in, Co en ik.
We zouden op Franse les, Moraal en ik. Al jaren geleden. Gewoon ergens. Op een cursus. Niet online, maar gewoon live. In een buurthuis. Of een gemeenschapshuis. Of een volksuniversiteit. Met een echte juf en een groepje mensen die allemaal Frans willen leren.
We hebben regelmatig folders bekeken en ons afgevraagd of we ons bij de beginners of bij de gevorderden in moesten schrijven.
Vorig jaar rond deze tijd heb ik besloten mijn tandartsverzekering uit mijn pakket te gooien.
Het scheelt 24 euro per maand en aangezien ik nooit wat had bij de tandarts, leek me een besparing van 288 euro best de moeite waard.
Er is circus in Madrid. En wel op 5 december.
Piccolo en Mario zijn dol op het circus. Ze willen er heen!
Maar ja. 5 december is natuurlijk ook pakjesavond. Komt dat even slecht uit…
Ik ga vanavond optreden. Voor ongeveer 100 mensen. Ja. Je leest het goed.
Ik, die niet kan praten voor grote groepen mensen. Ik, die dan met een bibberende jankstem probeer te vertellen wat ik wil vertellen.
M’n ademhaling zit altijd veel te hoog. Daardoor kom ik in ademnood. Het is niet ontspannen. Echt niet.
En ja. Ik ben juf. Ik sta de hele dag voor de klas. Maar dit is anders.
Dit is horror.
Een verhaaltje van vorig jaar rond deze tijd. Omdat het helaas nog altijd actueel is. En omdat ik druk was met andere belangrijke Sinterklaas-zaken.
Nummer Twee had een dikke vette Snor toen ik hem leerde kennen.
Een ‘Tom Selleck-Magnum P.I.’-exemplaar. En toch werd ik verliefd.
Dat is gek want ik knap doorgaans af op snorren. Het is (op een uitzondering na) totally not sexy en woest onaantrekkelijk.
Ferme vrouw | schrijft verhaaltjes | (Sinterklaas)-theater | docente | concerten | festivals | heimwee | wielrennen kijken | sushi | kaas | rosé & thee
Kamp
Waar ik dus totaal niet aan gedacht had toen ik ging solliciteren op mijn nieuwe baan, was het feit ...
