Het was december. We hadden sushi gehaald en ineens ging het over cold cases en andere moordzaken. Er kwam een alert binnen: Peter R de Vries kreeg een hommage van nu.nl in een terugblik over een voor hem roerig jaar; 2018. Het jaar waarin half mannelijk Limburg DNA afstond ten behoeve van het onderzoek naar Nicky Verstappen en waarin ook een match was, bleek later. Thrilled was ik. Maar ik niet alleen…

Per ongeluk kwamen we erachter dat Moraal, Tuinkabouter en ik alle drie een ongekende interesse hebben in zaken á la Nicky Verstappen, cold cases á la Manon Seijkens en verdwijningen á la Maddy en Tanja Groen. We kwamen erachter dat we alle drie keken naar misdaadprogramma’s en series op Netflix over onopgeloste moordzaken en docu’s over misdadigers en psychopaten.
Ikzelf heb nog eens ooit overwogen om bij de politie te gaan. Ik werd juf. Het heeft wel overeenkomsten met de politie hoor. Maar dat terzijde.
Anyway… we zogen de informatie op. Maar zoals dat gaat bij mensen, is uit het oog wel uit het hart. Bij mij dan. Als ik een poosje niks meer hoorde, dan vergat ik alles weer.

Tuinkabouter niet. Die onthoudt dus alles. Ze vertelde sappig over allerlei processen en onderzoeken door het forensisch team en de technische recherche. Over doorbraken en dode sporen. Over DNA en verwantschapsonderzoeken.
Moraal en ik waren verbijsterd. Wij hebben eigenlijk nooit geweten dat Tuinkabouter zo fanatiek was. Kleine details leek ze allemaal opgeslagen te hebben.

Voor de lol namen we een ‘onverwachte mondelinge overhoring’ af.
Wiki en Google stonden open en wij vuurden vragen af, als ware het een verhoor.

Ze gaf antwoord op bijna alles. Namen van ouders, broers en zussen van slachtoffers. Belangrijke sleutelfiguren zoals buurvrouwen en kampleiders. Ze wist precies in welke maand en in welk jaar en soms ook in welke week gebeurtenissen plaatsvonden. Ze noemde namen van politiemannen en rechercheurs die zich met zaken bezighielden.
Ze weet nog precies wanneer Peter R de Vries zich ging bemoeien met welke zaak.
Alle ins en outs lepelde ze bijna feilloos op.

Sindsdien houden  we elkaar op de hoogte. Van nieuwe podcasts met interessante zaken en artikelen op internet over cold cases en vermissingen, of nieuwe verdwijningen. Elke keer als Peter R op televisie komt, waarschuwen we elkaar. We volgen misdaadjournalisten op Twitter en lezen live de verslagen van de rechtszaken. Smullen is dat.

Afgelopen week was feestweek.
Eerst werd de verdachte van ‘de kofferbakmoord’ aangehouden. Dat was natuurlijk een enorme doorbraak. Daarna begon de rechtszaak tegen Jos B.
We volgden alles op de voet. De ene na de ander podcast werd over en weer gezwiept.
De naam van ons appgroepje veranderde van ‘stappen’ in ‘We all have alibis’.

Binnenkort volgen nog meer dagen ‘Jos B. in Court’.
Wij gaan het volgen.
Want dan hebben we altijd een alibi.