Mijn moeder las vaak voor.
Jip & Janneke, en dan met name het verhaaltje over ‘de Walvis’, waarin een ‘Lien’ voorkwam, was favoriet. Lien was de werkster bij Jip (of Janneke; dat weet ik niet meer).
Later waren Pinkeltje en Wipneus & Pim favoriet. Mama kon ook heel goed heksenstemmetjes nadoen. En ik vond het serieus spannend.
Toen ik zelf kon lezen, las ik veel. Ik ging wekelijks naar de bibliotheek om boeken te halen. Ik was een zogenaamde ‘boekenwurm’.
Ik kreeg vaak boeken voor m’n verjaardag, of in de vakantie. Ik begon natuurlijk met Pietje Puk. De vrolijke postbode. Schippers van de Kameleon vond ik ook erg leuk. Koning van Katoren. Bloemen op zolder. Afkes tiental.
Het eerste boek waar ik wel bij kon janken, was Kruimeltje. Zo verschrikkelijk zielig. Ik heb het helemaal kapot gelezen. Ik denk wel 20 keer. En verder las ik natuurlijk alles van Roald Dahl. Heerlijk. Stiekem. Onder de dekens, als het eigenlijk al veel te laat was. Maar ja. Er was natuurlijk nog geen internet. Geen Playstation, X-box of Wii. Weinig verleidingen om niet te hoeven lezen. Dat scheelt.
Op de middelbare school werd het al snel minder. Toen mijn docent Nederlands me ging verplichten boeken te lezen, was de lol er natuurlijk al snel af. Daarbij komt het feit, dat er op die leeftijd veel dingen leuker, spannender en belangrijker zijn dan lezen.
Ik kan het verzet van leerlingen dan ook goed begrijpen, als ik weer met een datum voor het volgende boekverslag aan kom kakken. Zeker voor de leerlingen met dyslexie. Het moet de hel op aarde zijn. Gelukkig voor deze leerlingen is er een bieb vol luisterboeken en ‘gemakkelijk lezen-boeken’ bij ons op school. En verder houd ik best rekening met releasedata van nieuwe games en vakanties. Ik ben de beroerdste niet.
Toen ik ging studeren werd het er niet beter op. Ik had het te druk met de studie en stage lopen.
Ook hier móest ik lezen. Verplichte, meestal taaie kost.
De combinatie lezen/stappen/vrienden/verkering werkt niet. Tenminste, niet bij mij.
Sinds ik in het onderwijs werk, lees ik de meeste boeken in de vakanties. Buiten de vakanties heb ik er niet zoveel tijd voor.
Bovendien ‘moet’ ik van alles op TV zien.
Verder lees ik natuurlijk veel verhalen, blogs en artikelen op het internet.
Als mensen die ik persoonlijk ken een boek schrijven, schaf ik dat sowieso aan.
Ik koop elke vakantie één of meer boeken. En in de boekenweek natuurlijk ook.
Er is vaak zoveel aanbod, dat ik niet goed weet wat ik moet kiezen. Zoals nu.
Welk boek ik komende week ga kopen, weet ik dus nog niet.
Ik vind (auto)biografieën leuk. En psychologische thrillers. In boekvorm dan he? Op TV kan ik daar niet tegen…
Spionage. Ook leuk.
Misschien hebben jullie een tip?
Oh. Graag geen horror, science fiction of fantasy. Daar kan ik niks mee.
Ik hoor het wel.
Happy boekenweek!
