Ik zal maar met de deur in huis vallen. Ik ga stoppen met het schrijven van de wekelijkse column in dit krantje. Tot de kerstvakantie ben ik er nog. Dan is het gedaan.
Jammer he? Vind ik ook.

Het gevoel is een beetje dubbel. Enerzijds is het geweldig om overal (dus op de Markt, bij de Grote Stoel, bij de Albert Heijn, de kapper, de slager, in de kroeg, op de kermis, tijdens Winterparadijs, op verjaardagsfeestjes of gewoon in het wilde weg) leuke lieve reacties te krijgen. Echt heel gaaf. Bedankt daarvoor.

Aan de andere kant is nu, na bijna drie en een half jaar wekelijks een column te schrijven, (waarvan iets meer dan een jaar voor dit krantje) de koek een beetje op. Ik wil niet in herhalingen vallen en mijn wilde leven van ‘oh oh oh wat maak ik toch enorm veel mee’ is wel een beetje voorbij. Of in ieder geval… de urge om het allemaal te delen en openbaar te maken is geweest. Dingen die ik wel doe (of gedaan heb) zijn zo’n beetje uitgemolken en daarvan zijn jullie allemaal getuige geweest.
Ik wil chillen.

Jullie hebben allemaal kunnen lezen dat ik Lief ontmoette. Hij woont een eindje hier vandaan. We brengen samen veel tijd door. En nu blijkt dat ik liever bij hem op schoot zit, dan achter de computer.
Het schrijven is een ‘moetje’ geworden en dat is nooit mijn bedoeling geweest. Ik wil niet meer schrijven omdat er een deadline aan zit te komen.
Ik wil schrijven omdat ik wat te melden heb. Omdat ik het leuk vind. Omdat ik dingen wil delen met jullie, die er misschien niet altijd toe doen. Of juist wel.
Ik wil schrijven als er nieuws is. Of als ik dingen meegemaakt heb die het vermelden waard zijn.
Dat is af en toe.

De verhaaltjes komen dus niet meer in de krant. Wel blijf ik stukjes publiceren op mijn eigen site. Want ik beleef heus nog plezier aan schrijven. Niet meer structureel op zondag. Niet meer omwille van de deadline. Wel als ik wat te melden heb. Of gewoon als ik daar zin in heb. Een tandje minder dus.

Met het afscheid van de wekelijkse column in dit krantje is er plek voor nieuw bloed.
Misschien vind jij het leuk om elke week een verhaaltje te schrijven? Misschien samen met iemand anders om de week?
Misschien ken je iemand die dit wel zou willen doen?
De krant is hard op zoek naar een columnist of columniste. En nee. Je hoeft geen ervaring te hebben als schrijver voor een krant. Had ik ook niet.
Gewoon beginnen. Dan volgt de rest vanzelf.
Als mensen je gaan na roepen als je boodschappen doet, dan ben je goed bezig.
Je kan een mailtje sturen naar deze krant. Zij helpen je wel verder.

Als je slim bent, ga je nu even naar www.fermevrouw.com.
Daar kan je een formuliertje invullen zodat je nooit meer een bericht van me hoeft te missen.
Blijf ik toch een beetje bij jullie…

Doe maar. Is leuk!