Sinds ik schrijf voor de krant heb ik mijn verhaaltjes een lange poos op woensdag gepubliceerd. Maar al vanaf dag 1 waren jullie het daar niet mee eens.
Ik kreeg boze en teleurgestelde reacties. Het leven was niet meer zoals het was.

De klachten waren niet van de lucht.
Jullie mopperden en vonden het stom. Dat staken jullie niet onder stoelen of banken.
Wekelijks mails, appjes en reacties onder de verhaaltjes op woensdag op FB.
Zelfs in de supermarkt en bij de bakker werd ik er op aangesproken.
En eigenlijk was ik het met jullie eens. Maar ik dacht dat het beter zou zijn om samen met de krant te publiceren. En niet eerder of later.

Ik dacht dat het allemaal wel los zou lopen. Dat jullie even zouden mopperen en vervolgens weer vrolijk door zouden gaan met het leven. Dat we gewoon allemaal even moesten wennen aan het idee.
Dat de woensdag heus niet zo erg is, maar dat het gewoon even in ons systeem moest integreren.
En dat het allemaal wel goed zou komen.

Niets was minder waar. Tot afgelopen week kreeg ik regelmatig nog vragen en opmerkingen. Allemaal hadden ze te maken met de zondag. Jullie konden er niet aan wennen. Jullie hebben erg je best gedaan hoor. Iedereen heeft het geprobeerd.
Ik ook. Maar het is niet goed gekomen.

We zitten ons allemaal een beetje unheimlich te voelen op de woensdag.
Ik ook. Heel erg.
Ik heb daarom besloten om voortaan weer gewoon op zondag te gaan publiceren op de site.
Dan is iedereen weer blij.
En ik het allermeest.

Na de vakantie is het zover. Dan komt er weer gewoon een verhaaltje op zondag. En de week daarna ook. Voor altijd.
Of nou ja, zolang ik zin heb dan he?

Fijne zondag!