Mijn kerstboom staat al. Een poosje hoor. Het is een neppert van Coppelmans.
De romantiek van het optuigen van de kerstboom is bij mij ver te zoeken.
De lichtjes hoef ik er zelf niet in te hangen. Dat heeft de fabriek al gedaan. Ik hoef alleen maar twee delen in elkaar te klikken, de takken uit elkaar te pluizen, de adapters aan te sluiten et voilà… kerstambiance alom.

De ballen die ik heb zijn onbreekbaar. Ik kocht ze ongeveer 15 jaar geleden voor twee gulden vijfennegentig in het rommelschap bij Kruidvat. Prachtige ballen. Prachtig formaat. Iets kleiner dan een tennisbal, iets groter dan een golfballetje. Aardetinten met een gouden vleugje. Ook iets met glitter en bladgoud. Ik ben er dol op.
Elk jaar na kerst besluit ik om goedkoop nieuwe ballen te scoren in de uitverkoop.
Als puntje bij paaltje komt heb ik geen zin meer. Dan ben ik kerstmoe. En als die boom eenmaal weer in de doos in de schuur zit, ben ik wars van alles wat met kerst te maken heeft. Dan heb ik geen zin in de sale van een bouwmarkt of tuincentrum. Bah.

Ik heb ooit eens een jaar schijfjes citroen, sinaasappel en grapefruit gedroogd. Maar dat mislukte. Tegen Kerstmis hing m’n boom vol beschimmeld fruit. Er vlogen fruitvliegjes omheen. Levendig was het wel. Maar het stonk.
Nou en toen heb ik m’n goedkope Kruidvatballen er maar weer in gehangen.

Een paar jaar geleden wilde ik wat anders. Ik was de Kruidvatballen zat. Ik begon met het verzamelen van antieke, glazen vogeltjes voor in de boom. Je weet wel, van die knijpertjes. Ze zijn breekbaar en handbeschilderd. Soms zitten er echte veertjes aan vastgelijmd. Met een klodder lijm die dan geel uitgeslagen is.
Ik vind ze prachtig.
Nou. Ik heb er inmiddels twee. Ik was er zo blij mee dat ze het hele jaar door in mijn WC hangen. Mijn WC is een museum.
Ik struinde marktplaats af maar die vogeltjes zijn duur. Ze zijn ook schaars. Dat komt omdat iedereen ze lelijk vindt. Of ze zijn bij iedereen kapot gevallen. Dat kan ook.
Albert Heijn verkocht ooit een moderne versie. Die heb ik. Alleen kunnen ze niet tippen aan de authentieke. Ik heb ze in een doosje zitten. Ze komen er waarschijnlijk nooit meer uit want ze zijn spuuglelijk. Ze zijn té wit met té veel zilver en té veel parelmoer.

Mijn kerstgroep is prachtig. Moraal heeft hem voor me gehaakt. Het begon  met een Jozef,  een Maria en een Jezus. Een jaar later kreeg ik er twee kerstbomen bij. Oom Tinus regelde stro en bij de Jumbo verkochten ze ooit knoflook in een mandje. Dat mandje is dan de kribbe.
Ik zette er een foto van op Facebook. Toen wilde iedereen zo’n Jozef en Maria en Jezus.
Moraal kreeg heel veel bestellingen. Maar het moet wel leuk blijven he? Ze is er inmiddels mee gestopt. Het is ook niet leuk als je in de zomervakantie de zoveelste Jezus moet gaan zitten haken.
Dus ik heb een collectorsitem. Omdat Moraal niet voor niks Moraal heet,  is ze nu bezig met de drie koningen om m’n kerstgroep compleet te maken. (Voor mij wel, ja.) Ik begreep dat Caspar af is. Ik denk niet dat Balthasar en Melchior nog komen voor de kerst. Maar dat geeft niks. De kerstgroep is geduldig. En ik nog meer.
Over tig jaar of wat zal hij wel compleet zijn, denk ik.

Ik moet nog een weekje werken. Of nou ja… twee dagen les, één dagje winter-Efteling en een dagje kerstviering met kids en collega’s.
Daarna ga ik kerstvakantie vieren.
Met Lief onder de boom liggen, denk ik.

Ik wens jullie fijne dagen en tot graag in het nieuwe jaar.
Maak het mooi.