Ik was er nog nooit geweest, in Antwerpen. Dolly nam me mee.
Ze had alles geregeld. Dat deed ze goed. We hadden treinkaartjes en ze had maar liefst twee Antwerpen-reisgidsjes, waar ze de hele dag uit proclameerde.
Ze las kaart en wist precies waar we zaten. Ze sjouwde alles mee in haar grote tas. Ik hoefde alleen maar achter haar aan te hobbelen. Ik weet nu waar de naam Antwerpen vandaan komt. En hoe het zit met de diamanten. En de sinjoren.
Dolly is een goede gids. Daar zou ze meer mee moeten doen. Toerisme gaan studeren of zo. Rondleidingen voor de VVV. Audiotours inspreken. Dat soort dingen.

Het was een grauwige dag, maar gelukkig bleef het droog.
Na een lezing over Peter Paul Rubens op het terras besloten we zijn geboortehuis te bezoeken. Na een wandelingetje bleek dat de rij te lang was. Daar hadden we geen zin in. We besloten dat onderdeel te skippen.
Hij woonde wel in een mooi pandje. Dat wel.

Ik ben ook een Rubens-vrouw. Als ik geleefd zou hebben rond 1600 zou ik het best leuk gedaan hebben in zijn schilderijen met m’n ferme lijf.
Als ik kinderen had gehad, zouden die ook lekkere dikke billen gehad hebben. En worsten-armpjes, waar de handjes opgeplakt zaten. Rode ronde appelwangen en een dubbele onderkin.
Je zou ze de hele dag willen knuffelen. En als ik een man gehad zou hebben, zou die er op z’n minst uitgezien hebben als een van de mannen die hun uiterste best deden om Jezus aan het kruis te krijgen. Met geweldig gespierde armen en even mooie kuiten.
Het zou een plaatje zijn.

Ook mijn Maria-adoratie kwam lekker aan z’n trekken in Antwerpen. Om de haverklap was ze te zien. Op bijna elke straathoek sierde ze de huizen. Op een gegeven moment ben ik maar gestopt met het maken van foto’s.
Midden in de stad bezochten we de Onze-Lieve-Vrouw van toevluchtskapel. De straat was druk. Veel verkeer en mensen. Maar in de kapel was de sfeer sereen. Het was stil. Er zaten een paar vrouwen te bidden.
Ik stak wat kaarsen aan en keek rond. Maria was mooi. Heel mooi.

Later bezochten we de Onze-Lieve-Vrouwekathedraal.
Een prachtige Maria ontmoet Peter Paul Rubens. De kruisoprichting en De kruisafneming, De verrijzenis van Christus en De hemelvaart van Maria hangen daar.
Rubens kon mooi schilderen.
Verder vind ik de Basiliek in mijn Dorp mooier dan de Kathedraal van Antwerpen, maar het kan ook niet allemaal euforie en extase zijn natuurlijk.

Naast alle culturele activiteiten hebben we uiteraard ook op het terras gezeten.
We dronken witte wijn en aten heel gezond.
Daarom mochten we een wafel met chocoladepasta.
Want van Nutella wordt iedereen blij.

Het was een mooie dag.

Dolly schreef ook een verhaal over deze dag. Dat kan je hier lezen.