Nietsvermoedend zat ik in de laatste plenaire vergadering. We namen afscheid van onze Meester met Passie. Hij moet met pensioen. Moet ja. Want hij had best nog wat langer willen werken.
We namen ook afscheid van andere collega’s. We zongen liedjes en luisterden naar speeches. We bekeken presentaties en deelden cadeaus en ‘opstekers’ uit.
Adjunct ging verder met haar verhaal. ‘En we hebben ook nog twee jubilarissen’. Lees meer
