Naar iets op zoek?
Posts Tagged for

de Enck

Dit is een vacature

Author:

‘Onze regisseur stopt ermee’, zei m’n broer 17 jaar geleden. ‘We zitten aan jou te denken’.

Met plezier maar vooral met bewondering keek ik al een paar jaar naar de voorstellingen van Sinterklaas. Hoe knap dat altijd in elkaar zat. En hoe mooi de liedjes waren. Ik was fan van ‘de Kriebels’.

Ik lachte hem hard uit. ‘Dat kan ik toch nooit?’

‘Ach Lien, dat kan jij best. Het stelt niet zoveel voor hoor! Je hoeft eigenlijk alleen maar te zeggen dat ze moeten stoppen met buurten en dat we gaan beginnen’.
Ik dacht er even over na. Ik besloot het maar te proberen. ‘Oké dan’, zei ik. ‘Maar dan samen met jou’.
Dat vond hij goed.

Ik vond het doodeng. Ik mocht werken met een club mensen waar ik enorm tegenop zag.
Stuk voor stuk rasacteurs met gevoel voor humor, creativiteit en een enorme bevlogenheid.
Al snel voelde ik me erg thuis in de club. Het hele jaar door werken we aan een mooie voorstelling die zo rond 5 december 9 keer te zien is in de Enck in Oirschot.

Ik heb m’n hart verpand aan deze club. Niet alleen de acteurs, maar de hele bups die ervoor zorgt dat het Sinterklaasfeest een echt mooi evenement wordt. 17 jaar lang heb ik met heel veel plezier mijn ziel en zaligheid in de club gegooid. We hebben samen mooie voorstellingen gemaakt. Maar soms moet je keuzes maken.

Ik heb er lang over nagedacht. Gewikt en gewogen.
Na 17 jaar heb ik besloten om te stoppen. Met pijn in mijn hart natuurlijk. Maar het is mooi geweest. Ik ga uitkijken naar nieuwe uitdagingen. Kijken wat er op m’n pad komt.

En nu zoeken we een nieuwe regisseur.
Ja. Je leest het goed.

Dit is een vacature.

We zoeken iemand met een groot hart voor Sinterklaas, Julio, Pedro, Mario en Piccolo. Iemand die kan organiseren. Iemand die leuk is met kindpietjes en niet bang is om af en toe te bellen met Meneer Gerard of een Kornuit van het orkest. Iemand die kadootjes kan inpakken en leuk kan neerzetten. Iemand die, ook wanneer het heel gezellig is, heel hard kan roepen ‘Kom jongens, we gaan beginnen!’
Iemand die elke dinsdagavond vrij is, en rond Sinterklaas wat tijd over heeft.
Iemand die creatief is, gezellig, gemakkelijk in de omgang en van aanpakken weet.
Iemand die snel de theatertrappen op- en af kan rennen. Iemand die het schuifje van het zaallicht kan bedienen en dol is op mandarijntjes in Sinterklaastijd. Iemand die heel goed de tijd kan bewaken en zaalpieten kan toespreken. Oh. En je moet snel kunnen typen.

Tussen maart en de zomervakantie ben je aanwezig bij het schrijven van het stuk. In de zomervakantie mag je daarvan bijkomen. En na de zomervakantie ben je elke dinsdag beschikbaar voor de repetities. In de week van de voorstellingen heb je wat extra avonden waar je aanwezig bent bij de doorlopen in de Enck. Je doet klusjes en zorgt dat alles geregeld is. Dat hoef je natuurlijk niet alleen te doen hoor! Iedereen helpt. En dat is fijn.

Deze leuke taak is op basis van vrijwilligheid. Fijn toch? Dat je wat kan betekenen voor de Oirschotse kinderen en hun ouders? Dat je op een leuke manier onderdeel bent van cultuur in de samenleving? Dat je je nuttig maakt voor de maatschappij? Dat je af en toe eens mag appen met Sinterklaas?
En geloof me. Het is echt ontzettend gaaf om te doen!

Lijkt dit je iets voor jou? Stuur dan even een mailtje. Schrijf maar op waarom jij denkt dat jij de perfecte kandidaat bent. Mijn emailadres is fermevrouw@live.nl

Ik zal je niet aan je lot overlaten hoor. Ik ga je helpen!

Kadootje

Author:

De Enck had een benefietavond. Bandjes speelden belangeloos en de opbrengst gaat naar het theater. Ik was er zelf niet bij, maar ik wist dat er nog een leuk nieuwtje in de pijplijn zat. Ik mocht er met niemand over praten. Dat deed ik natuurlijk ook niet. Maar ik had wel de lokale verslaggeefster van het Eindhovens Dagblad ingefluisterd dat er iets moois zou gaan gebeuren. Lees meer

Erg.

Author:

Zolang als de ‘nieuwe Enck’ bestaat, kom ik er regelmatig. Voor een voorstelling of een film of leuker nog: als de assistent van Sinterklaas.
Vandaag kopte het ED dat de toekomst voor de Enck gitzwart is. Ik word daar naar van.
Heel naar. Lees meer

vuile huichelaar

Author:

Moraal, Tuinkabouter en ik gingen naar een voorstelling van Vuile Huichelaar. Ik had deze dames zes jaar geleden ook gezien. Toen zongen ze over en voor vrouwen die bruut aan de kant zijn gezet voor chickies die kennelijk leuker waren dan zij.
Ik zat toen in precies dezelfde situatie. Liedjes als ‘Vuile huichelaar’ en ‘Je loog tegen mij’ sleepten me erdoor. Het feest der herkenning, zullen we maar zeggen.

Dit jaar heet het programma ‘Ik zit hier heel alleen kerstfeest te vieren’. Oók een feest der herkenning…

Het was druk in de foyer van het theater. Kraampjes met vrouwendingen. Gelukkig zijn Moraal en Tuinkabouter daar, net als ik, ook allergisch voor. We skipten de markt. Geen interesse in gebleekte tanden, sieraden, kleding en tasjes.

De zaal ging open en veranderde in no-time in één groot kippenhok. Mijn aandacht werd getrokken door een man die zijn vrouw in een rolstoel voortduwde. Ze zaten op de eerste rij. De vrouw werd zorgvuldig en met veel toewijding door haar man uit de rolstoel getild, en op een stoel gezet. Echte liefde. Zoals het hoort.

Er waren trouwens maar een paar mannen. Ik geloof nooit dat die vrijwillig mee zijn gegaan. Ze hebben zich in ieder geval niet verdiept in het programma. Want dan hadden ze liever op de bank gezeten met een fles bier. Ik denk ook dat de vrouwen niet helemaal bekend zijn met het woord ‘ladies night’. Want dat wil je je man écht niet aandoen.
Maar ja… als die mannen een béétje hadden nagedacht, dan hadden ze dat zelf ook kunnen bedenken.

Het programma begon. De sfeer zat er meteen in. Er waren er veel 50-plussers. Die moesten heel hard lachen toen het om de lopende band van ‘1 van de 8’ ging.
Wij kenden het gevoel van ‘Pak de doos met het vraagteken!’ niet.
Wij moesten ook ‘Daktari’ googelen, voordat we doorhadden dat het om een schele leeuw ging. Wij hebben nooit meegemaakt hoe het is om tv te moeten kijken bij de buren. Wij zijn te jong.
Maar dat mocht de pret niet drukken.

Vuile Huichelaar kent vele typetjes. Ik hou absoluut niet van typetjes. Of tenminste, niet de dingen die Andre van Duin doet, of Adele Bloemendaal. Of erger nog: Tineke Schouten. Maar deze dames kwamen er mee weg. Ik weet ook niet waarom. Ik denk omdat de kipfilets onder de armen vrolijk rondzwierden. Of omdat er zonder enige gêne haarstukken werden gebruikt ‘en plein public’.
Er werd gezongen alsof we dat al jaren niet meer gedaan hadden. Iedereen was de schaamte voorbij.
Angstvallig hield ik de fotograaf in de gaten.

We waren bij een leuke ontspannen avond, waar wij vrouwen elkaar écht begrepen. Waar we eens even heerlijk lol hadden om de manco’s van de man. En dat we het als vrouw allemaal zo slecht nog niet doen.
De mannen werden lekker afgezeken. Met hun gebruiksaanwijzingen en rare kronkels.

Er was één man die zich niet aangesproken hoefde te voelen. Het was de liefste man van de avond, die zo vol overgave en liefdevol voor zijn gehandicapte vrouw zorgde.

Want zo’n huwelijk… daar tekent iedereen voor.

Werkpaleis.

Author:

Deze week zit ik veel in het werkpaleis van Sinterklaas. Misschien moet ik het even uitleggen. Ik heb het hele jaar door regelmatig contact met hem. We bespreken dan zijn bezoek aan het werkpaleis in het theater van Oirschot.
Het is altijd heel bijzonder. Met zijn maatjes Piccolo, Pedro, Julio en Mario lachen we heel wat af. Het is een dolle boel. Lees meer

Over mij

Ferme vrouw | schrijft verhaaltjes | (Sinterklaas)-theater | docente | concerten | festivals | heimwee | wielrennen kijken | sushi | kaas | rosé & thee

RECENTE BERICHTEN

Kamp

Waar ik dus totaal niet aan gedacht had toen ik ging solliciteren op mijn nieuwe baan, was het feit ...

Twitter