Ik woonde nog samen met nummer 2. We woonden in een dooie, gezapige, ingeslapen buurt in een doodsaai gehucht.
Op maandag werd het huisvuil opgehaald. Dan moest de kliko aan de straat.
Zo gezegd, zo gedaan.
Maar ’s avonds toen ik de kliko wilde binnenhalen, stond het ding niet meer op z’n plek.
Het kon haast niet waar zijn, dat iemand de verkeerde had meegenomen, want elke kliko was braaf voorzien van een huisnummer. Of klaprozenstickers van IKEA. Lees meer