Naar iets op zoek?
Posts Tagged for

VMBO

Kamp

Author:

Waar ik dus totaal niet aan gedacht had toen ik ging solliciteren op mijn nieuwe baan, was het feit dat de meeste scholen een introductiekamp organiseren. Op mijn oude schooltje was het kamp min of meer afgeschaft. Veel mensen waren daar heel blij mee en ik nog het allermeest.
Ik was al lang en breed aangenomen en m’n contract was al ondertekend, toen ik op een algemene ouderavond hoorde dat de docent vertelde tegen de ouders dat hun kind op kamp zou gaan.
Mijn adem stokte en m’n ogen werden zo groot als schoteltjes. Ik wil hier niet vloeken maar er schoten allerlei lelijke woorden door m’n hoofd. Lees meer

een warm welkom

Author:

Het is natuurlijk onvermijdelijk; kennismaken op je nieuwe werk. Het moet. En het is goed. Maar het is niet mijn hobby. Ik heb doorgaans een hekel aan kennismakingsspelletjes, voorstelrondjes en andere dingen die de nadruk leggen op wie ik ben en wat ik doe. Afgelopen vrijdag moest ik er toch echt aan geloven. Lees meer

badslippers & klompen

Author:

Op de dag dat ‘Koffietijd’ haar laatste uitzending had en Olga Commandeur haar laatste stapjes op televisie zette, diende ik mijn ontslag in.

Na twintig jaar ga ik de leukste school van het land verlaten. Lees meer

Die ene gymleraar

Author:

Elk jaar sluiten we met leerjaar 2 het schooljaar af op Aquabest. En elk jaar is het een beetje sport van de stoere, sterke mannelijke collega’s om de vrouwen in het water te gooien. Jawel, de meesters tegen de juffen. Sinds een paar jaar zou daar een #metoo-label aan hangen, maar daarvóór was dat echt niet het geval. Het was leuk. Voor leerlingen, maar heus ook voor de docenten.
Nou ja, sommigen dan.   Lees meer

Geintje

Author:

Er zijn drie soorten brandalarm. De spontane, de aangekondigde en de échte. Bij de eerste weet niemand iets. Bij de tweede weten de leerlingen van niks en de docenten wel. Die krijgen van tevoren keurig instructies van de BHV’ers.
De ramen moeten gesloten, de spullen blijven in het lokaal en de deur moet dicht, maar niet op slot.
Dan maak je met de leerlingen die op dat moment voor je neus zitten een wandelingetje naar het veldje vlakbij school.
Eenmaal op dat veldje aangekomen moet je met je klas in een pizzapunt gaan staan. Alle klassen samen vormen dan ‘de pizza’. Dan moet je wachten tot er een BHV’er in een geel hesje komt vragen of je klas compleet is. En dan moet je wachten tot iemand komt vertellen dat je weer terug mag naar je lokaal. Het duurt al met al een half uur. Als de zon schijnt heb je geluk. Als het koud is heb je pech. Want je jas mag je niet even snel gaan halen.

Een duidelijk en goed systeem. Als je tenminste geen zes ADHD’ers in de klas hebt die niet zo goed stil kunnen blijven staan en al helemaal niet meer om 14:00 uur. Of een paar autisten die huiveren bij hard geluid of plotselinge veranderingen. Of leerlingen die het niet kunnen laten hun middelvinger op te steken naar buurtbewoners.
Er ligt doorgaans veel hondenkak op het veldje dus het is altijd oppassen waar je loopt. Eenmaal in je pizzapunt kun je toekijken hoe leerlingen proberen de kak onder hun schoenen uit te krijgen. Het levert ook grappige taferelen op.

Anyway. Afgelopen donderdag loeide de sirene uit volle borst. De toeter hangt ongeveer boven de deur van mijn lokaal. Het geluid gaat door merg en been.

Ik wist van geen brandoefening. Ik had geen les maar ook ik moest uiteraard naar het veldje.
Geheel tegen de regels in zocht ik nog snel even m’n tas en m’n telefoon.

Onderweg kwam ik de twee juffen tegen die kennelijk óók van niks wisten. Een stukje verderop liep de ‘coördinator veiligheid’ die onwetend z’n schouders ophaalde toen ik hem vragend aankeek. Dit alarm leek geen oefening. Dit was écht.
De suspense was killing.

Leerlingen fantaseerden dat de school nou éindelijk eens af zou branden. Ze voorzagen al dat ze de hele week vrij waren. En dat er een nieuwe school kwam. Ze vroegen zich af wáár die dan zou komen. En hoelang het duurt voor de brandweer er is. Want hoe langer die wegblijft, hoe beter.
Ondertussen gonsde het. Een leerling zou op het brandalarm gedrukt hebben!

De geruchten bleken waarheid. Het was vast een geintje. Of om stoer te doen.
Hoe dan ook, een dag later hing er een keurige excuusbrief aan de BHV’ers op het bord in de docentenkamer. De dader moet komende week elke dag nablijven.

Het arme joch. Voor hij het wist, was de hele school geëvacueerd. Dat was natuurlijk niet de bedoeling. Ik denk dat hij z’n lesje geleerd heeft.

Wel fijn dat we weer een keertje geoefend hebben.
Gelukkig was het lekker weer.

Klassendienst

Author:

Het zijn zo van die dagen hé, de eerste week. Dat er van alles geregeld en gedaan moet worden. Introductie, bowlen, het rooster, de agenda’s, nog even de regels doornemen en een verjaardagskalender maken.
Even wat kennismakingsspelletjes en de ‘Marshmellowchallenge’ en dan zijn we er weer klaar voor.
Een nieuw schooljaar vol gemotiveerde, gezellige, frisse pubers die er zin in hebben en niet kunnen wachten van geluk en plezier. Lees meer

Rommelig

Author:

Mijn klas, bestaande uit 17 leerlingen, is ‘op de radar’. Dat is niet hetzelfde als ‘maakt netjes al het huiswerk’.
Ik heb met een aantal leerlingen 1 op 1 contact. Sommigen melden zich alleen als het moet. Zoals afgelopen donderdag. Het zou de laatste bijeenkomst voor de vakantie zijn. Tijd voor wat zalvende woorden van de juf. Lees meer

Mes & Vork-dag

Author:

We zaten er een beetje doorheen allemaal. Een druk schooljaar, een aantal ingrijpende veranderingen waar we allemaal aan moesten wennen en die best wat energie kostten. Iedereen had het druk en daardoor zagen we elkaar te weinig in de docentenkamer. Vonden we.
De carnavalsvakantie was net voorbij maar eigenlijk hadden we nog niet zoveel zin om weer te beginnen. Zoals altijd na een vakantie…

Gelukkig zijn er dan altijd mensen die precies op het juiste moment een enorme boost in het hok gooien. De wiskundejuf, de ondersteuningscoördinator en de orthopedagoog organiseerden stiekem de allereerste ‘Mes & Vork-dag’.
Dit is het idee:
Elke eerste maandag van de maand een lekkere lunch, gemaakt door 3 collega’s. Maandag is een lange vergaderdag en de leerlingen zijn al vroeg naar huis. Dan hebben we net iets meer tijd dan de gebruikelijke 15 minuten om te lunchen.
Op ‘Mes & Vork-dag’ neemt iemand ‘de Vork’ over en verzamelt twee mensen om zich heen die samen de lunch voor de volgende maand gaat regelen. Easy Peasy. Denk je dan.
Maar nee.

Uit betrouwbare bron begreep ik dat er zondagavond laat nog een appje de deur uit ging. Dat morgen de eerste ‘Mes & Vork-dag’ was. Toen bleek dat iedereen dat eigenlijk vergeten was. De ondersteuningscoördinator schraapte op zondagavond nog wat ‘restjes’ uit de voorraadkast en koelkast bij elkaar. De wiskundejuf had helemaal niks in huis dus die rende maandag om 12:30 uur nog snel naar de Turk voor een stapel pizza’s. En ik geloof dat de orthopedagoog ook niet helemaal voorbereid was.
Hilarisch. Maar dat maakte niks uit. Want om 13:15 uur sharp stond de docentenkamer vol met lekker eten.

Twee prachtige schalen met overheerlijke salades, brood met smeersels, Turkse Pizza en om het af te maken gezellige servetjes met fleurige bloemetjes. Iedereen zat heerlijk te kletsen en te smullen.
Het was zo gezellig dat de vergadering van 13:30 uur een halfuurtje werd uitgesteld.

‘Schrijf mij maar op voor de volgende maand’, riep de scheikundejuf enthousiast.
‘Dan doe ik met je mee’, riep ik snel. Het kan maar gebeurd zijn he?
‘Ik ook!’ riep de teamleider.

Yes! We hadden er zin in. We zouden een lekkere soep gaan maken. En een salade. De scheikundejuf zou natuurlijk haar befaamde ‘gekruide gehaktballetjes’ maken. Die zijn alom geroemd. Die wil je niet missen.

Maar ja. Corona he? Die gooide roet in het eten. Gelukkig laten wij ons niet kisten.
De ‘Mes & Vork-dag’ van april 2020 kan gewoon doorgaan hoor.

Iedereen kan gewoon thuis de balletjes van de scheikundejuf maken.

Ze legt uit (en ik citeer):

‘500 gram gehakt mengen met 1 ei en 1 zakje ‘mix voor nasi. Op gevoel een beetje paneermeel erbij. ‘Het moet niet te nat zijn, en ook niet te droog. Het moet een beetje ertussenin. Een beetje plakkerig of zo. En dan bakken in de pan. Dat is het. Meer is het niet. Zo simpel!’

Nou. Als iedereen dat dan vanavond even doet, dan hebben we morgen alsnog een gezellige ‘Mes & Vork-dag’.
Op veilige afstand.
In Microsoft Teams.

Over mij

Ferme vrouw | schrijft verhaaltjes | (Sinterklaas)-theater | docente | concerten | festivals | heimwee | wielrennen kijken | sushi | kaas | rosé & thee

RECENTE BERICHTEN

Kamp

Waar ik dus totaal niet aan gedacht had toen ik ging solliciteren op mijn nieuwe baan, was het feit ...

Twitter