Op de valreep deden we nog even mee met de hype.
Vrijdagavond werkten we nog aan een moordzaak met de appgroep ‘We all have alibis’, genoemd naar de gevleugelde woorden die Peter R de Vries altijd uitsprak aan het einde van zijn programma.
Corona
Op de valreep deden we nog even mee met de hype.
Vrijdagavond werkten we nog aan een moordzaak met de appgroep ‘We all have alibis’, genoemd naar de gevleugelde woorden die Peter R de Vries altijd uitsprak aan het einde van zijn programma.
Ik moest vroeger áltijd naar school. En als ik ziek was moest ik het ‘eerst proberen’. En als ik dan toch ziek was, dan moest ik in bed. Zonder TV of gezelligheid.
Ziek = ziek.
(Dit klinkt heel Spartaans, maar het was wel warm en zo hoor. En geborgen en veilig en fijn en alles en ammel.) Lees meer
Afgelopen dinsdag kwam ik op mijn werk. Een leerling gaf mij een hand. ‘Ehm…’ Ze viel even stil. ‘Gecondoleerd’ fluisterde een andere leerling in haar oor.
‘Gecondoleerd, juf. Ik wilde bijna gefeliciteerd zeggen. Maar goed dat ik dat niet per ongeluk deed’.
‘Hoe is het met u?’
‘Wie is er dood?’ schreeuwde een andere leerling. Lees meer
Ik heb wat gemopperd op de kerk in de tijd dat ik nog verplicht met pa en ma mee moest elk weekend. Zeker als dat op zondagochtend was. Ik sliep liever uit. Toen de evolutie besproken werd bij biologie in de brugklas, ging ik vragen stellen. Iets klopte er niet. Lees meer
Mijn vertrouwen in fastfoodketens en snacken uit de muur is altijd ver te zoeken geweest. Iemand die ik ken is haar halve leven (serieus) ziek geweest van een kroket uit de muur. Middelste broer is ooit ziek geworden van een familie-uitje naar McDonalds. Het hele kindermenu lag een uur later happy in de toiletpot te wezen. Lees meer
Het was nogal gedoe. De TV kwam langs en ik had kledingvoorschriften gekregen. Het moest iets zijn waarin ik me op m’n gemak voelde. Maar het mocht geen zwart zijn. En aangezien ik toch echt veel zwart in m’n kast heb hangen…
Het mocht ook niet iets met blokjes en streepjes zijn, of drukke prints.
Uren had ik al staan dralen voor de kast. Twintig dingen had ik aangehad. Ik leek overal dik in en niks was leuk.
Toen koos ik maar iets wat goed kleurde bij m’n interieur. Ik wist het ook niet.
Een olijfgroen jurkje en kekke laarsjes. Lees meer
Ferme vrouw | schrijft verhaaltjes | (Sinterklaas)-theater | docente | concerten | festivals | heimwee | wielrennen kijken | sushi | kaas | rosé & thee
Kamp
Waar ik dus totaal niet aan gedacht had toen ik ging solliciteren op mijn nieuwe baan, was het feit ...
